Xüsusilə XX əsrin sonlarından etibarən müxtəlif ölkələrdə formalaşan “siyasi islamçılıq” hərəkatları dini, onun ilahi və əhatəli mahiyyətindən uzaqlaşdıraraq, siyasi məqsədlərin alətinə çevirmişdir. Nəticədə İslamın insanlığa açıq olan geniş təlimləri məhəlli ideoloji qəliblərə sığdırılmağa çalışılmış, bu isə həm dini məhdudlaşdırmış, həm də onun adından edilən siyasəti legitimləşdirməyə xidmət etmişdir.

Bu haqda yazmışdım. Yenə də yazıram. Siyasi "islamçılıq" mövcud olan variantları ilə süqut etmişdir. Çünki onun hakimiyyətə gəlməsi ancaq beynəlxalq sistemlə razılaşma halında mümkündür. Bu isə istəsən də, istəməsən də sonda ya həmin islamçıları qloballist, ya da millətçiyə çevirir. Mənə sual verirlər, axı sən də partiyadasan və onun idarə heyətindəsən. Bəli, mən Azərbaycan siyasi mühitinin ən məşhur partiyalarından olan Ağ Partiyada sədrin müşaviriyəm. Ancaq mənim üçün bir məqam vardır. Müsəlman bir vətəndaş olaraq ümumvətəndaş maraqlarında hər hansı isə bir partiyada ola bilər. Hülf əl füdul kimi. Fəqət dini əsaslı siyasi partiyanın qurulması sonda dindarların aşınmasına, daxili çatın əmələ gəlməsinə, dinin təsirinin cəmiyyətdə azalmasına gətirib çıxardır. Ona görə də mən dini referans alan siyasi partiyaların əleyhinəyəm. Dini əsas alıb sistemdə inteqrasiya olan siyasi partiyalar islami siyasi kimliyi məhv edir. Məncə bunu AKP-nin misalında ilk etapda AKP zamanında namaz qılma səviyyəsi və dinin ictimai səviyyəsinin səviyyəsinə baxmaqla nəzərdən keçirə bilərik.

Bu arada, Tehran və Təl-Əviv arasında yeni müharibə ehtimalı tez-tez gündəmə gəlir. Eyni zamanda, İraqın hələ də bu müharibənin atəşindən yayınmaq təhlükəsindən çıxmadığı ehtimalları irəli sürülür. ABŞ-ın açıq mesajları dövlət katibi Marko Rubio tərəfindən verildi və bunu Bağdaddakı ABŞ səfirliyinin müvəqqəti işlər vəkili də təkrarladı. Bu mesajların məğzi “Həşd əş-Şaabi qanunu”nun qəbuluna qarşı çıxmaq idi. Buna cavab olaraq Xameneinin müşaviri İranda Həşdin silahsızlaşdırılmasına qarşı olduqlarını bəyan etdi.