BAKI,AzerVoice

İbranicə “azazel”, “hazazel” şəklində tələffüz edilir və “Tanrının qüvvətləndirdiyi” mənasındadır. Quranda və hədislərdə bu kəlməyə rast gəlinmir. İslam ədəbiyyatında “şeytan”, yaxud “iblisin adlarından biri” olaraq keçir. Cahiliyyət ərəbləri qaranlıq gecələrdə yolçulara əziyyət etdiyinə inandıqları çöl cinlərindən birini “Azazel” adlandırırdılar.

Yəhudi və Xristian ənənəsində Azazel

Əhdi-Ətiqdə “Levililər” kitabında Azazel adı keçir. Orada “günah keçisi” mərasimində günahların simvolik şəkildə bir keçiyə yüklənərək səhraya – Azazelə buraxılması təsvir edilir.

Bəzi yəhudi mənbələrində Azazel səhrada yaşayan şeytani varlıq,bəzilərində isə sadəcə günahın və şərin rəmzi kimi göstərilir.

Xristian ənənəsində də Azazel çox vaxt şeytanın başqa bir adı kimi qəbul edilib. Ərəb yazıçısı Yusif Zeydanın “Əzazil” romanı (2008) bu mövzunu ədəbi dillə canlandırır. Romanda Əzazil insanın içindəki günah, ehtiras və təkəbbürün səsi kimi təqdim olunur.Qərb ədəbiyyatında isə “Azazel” siması müxtəlif hekayələrdə “günah mələyi” və ya “düşmüş mələk” obrazı kimi istifadə olunur.