BAKI,AzerVoice
23 dekabr 1888-ci ildə holland rəssam Vinsent van Qoq, ağır depressiyadan əziyyət çəkdiyi bir dövrdə, Fransanın Arl şəhərində qaldığı zaman ülgüclə sol qulağının aşağı hissəsini kəsdi. Daha sonra bu hadisəni “Sarğılı qulaqla avtoportret” adlı rəsm əsərində təsvir etdi. Bu gün Van Qoq bədii dahilik nümunəsi kimi qəbul olunur və onun əsərləri rekord qiymətlərə satılır. Lakin sağlığında o, əzab çəkən, kasıb sənətkarların simvolu hesab olunur və cəmi bir rəsm əsəri sata bilmişdi.
Van Qoq 30 mart 1853-cü ildə Niderlandda anadan olub. O, sərt və əsəbi xarakterə malik idi. Əvvəlcə bir sənət qalereyasında uğursuz işləyib, daha sonra Belçikada kasıb mədənçilər arasında vaiz kimi fəaliyyət göstərib. 1880-ci ildə rəssam olmağa qərar verdi. Bu dövrdə yaratdığı əsərlər — ən məşhuru “Kartof yeyənlər” (1885) — qaranlıq, ağır tonlu olub kəndlilər və yoxsul mədənçilər arasında yaşadığı təcrübələri əks etdirirdi.
1886-cı ildə Van Qoq Parisə köçdü və burada onunla yaxın münasibətdə olan kiçik qardaşı Teo yaşayırdı. Sənət dileri olan Teo qardaşını maddi cəhətdən dəstəklədi və onu Paul Qauguin, Camille Pissarro və Corc Seurat kimi rəssamlarla tanış etdi. Bu təsirlər Van Qoqun üslubunu dəyişdi, rənglər daha parlaq və ifadəli oldu.
1888-ci ildə Van Qoq Fransanın cənubundakı Arl şəhərində ev kirayələyərək sənətçilər koloniyası yaratmağı və qardaşına yük olmamağı ümid edirdi. Arlda o, kənd mənzərələri, natürmortlar və məşhur günəbaxanlar seriyasını çəkdi. Qauguin onunla birlikdə Arlda qaldı və iki ay ərzində birgə çalışdılar. Lakin münasibətlər gərginləşdi və 23 dekabrda, psixi tutma zamanı Van Qoq dostunu bıçaqla hədələdi, daha sonra isə qulağını kəsdi.
Hadisədən sonra o, qulaq parçasını bükərək yaxınlıqdakı fahişəxanada bir qadına verdiyi iddia olunur. Daha sonra Arlda xəstəxanaya yerləşdirildi və ardınca Saint-Remydəki psixiatriya müəssisəsinə bir il müddətinə qəbul olundu. Bu dövrdə o, dəli olmaqla yüksək yaradıcılıq anları arasında dəyişirdi və “Ulduzlu gecə” və “İrislər” kimi ən məşhur əsərlərini yaratdı.
1890-cı ilin mayında Van Qoq Paris yaxınlığındakı Auvers-sur-Oise şəhərinə köçdü. Burada da ümidsizlik və tənhalıq onu tərk etmədi. 27 iyul 1890-cı ildə onun özünü güllələdiyi və iki gün sonra 37 yaşında vəfat etdiyi bildirilir.