BAKI,AzerVoice
Şeyx Şamil Şimali Qafqaz imamətinin – Dağıstan və Çeçenistan dağlılarının birliyinin başçısı idi. O, 1797-ci ildə Dağıstanın Gimri kəndində anadan olub. Təhsilini qayınatası, Nəqşibəndi şeyxi Cəmaləddin Qazi Kumiki yanında almış, daha sonra imamətə rəhbərlik edən Qazi Məhəmməd və Həmzət Bəyin müşaviri kimi fəaliyyət göstərmişdir.
İlk mübarizə illəri
1832-ci ildə Qazi Məhəmmədlə birlikdə Gimri yaxınlığında rus ordusu tərəfindən mühasirəyə alınan Şamil ağır yaralansa da, döyüşdən sağ çıxmağı bacardı. Qazi Məhəmməd isə bu mühasirədə həlak oldu. 1834-cü ildə Şamil imam seçildi və ilk iş olaraq imamət daxilindəki daxili ixtilafları aradan qaldırdı. O, Dağıstan və Çeçenistan icmalarını İslam ideologiyası ətrafında birləşdirərək şəriət əsasında məhkəmə və idarəetmə sistemi qurdu.
Şamil həm də hərbi təşkilatlanmanı gücləndirdi: top, barıt və digər silahların istehsalını artırdı, mülki və hərbi strukturlar yaratdı. Onun qətiyyəti, möhkəm iradəsi və natiqlik qabiliyyəti qısa zamanda ona böyük nüfuz qazandırdı. Çoxsaylı feodal hakimlər onun Rusiya İmperiyasına qarşı apardığı mübarizəyə qoşuldular.
Qafqaz müharibələrinin genişlənməsi
Özündən əvvəlki iki imamın dövründə imperiyaya qarşı 10 il davam edən döyüşlər, Şamilin rəhbərliyi ilə daha da genişləndi. O, Rusiya ordusuna qarşı bir çox qələbələr qazandı və onlara ciddi itkilər verdi.
1856-cı ildə Paris sülh müqaviləsindən sonra Rusiya imperatoru Qafqaz cəbhəsinə 200 minlik qoşun göndərdi. General Nikolay Muravyov və Aleksandr Baryatinskinin rəhbərlik etdiyi rus ordusu 1859-cu ilin aprelində Şamilin iqamətgahı Vedeno aulunu, iyun ayında isə bütün Çeçenistanı ələ keçirdi.
Qunib mühasirəsi və təslimiyyət
1859-cu ilin avqustunda Şamil 400 silahdaşı ilə birlikdə Dağıstanın Qunib aulunda 70 minlik rus qoşunu tərəfindən mühasirəyə alındı. Kömək gəlməyəcəyini və bütün resursların tükəndiyini anlayan İmam Şamil müqaviməti dayandıraraq təslim oldu.
Əvvəlcə Kaluqa, sonra isə Kiyevdə saxlanılan Şamil 1869-cu ildə Çar II Aleksandrdan icazə alaraq Həcc ziyarətinə getdi. İstanbula gələn Şamil Osmanlı sultanı Əbdüləziz tərəfindən ayrılan gəmi ilə Ciddəyə yollandı. Məkkədə Həcc ibadətini yerinə yetirdikdən sonra Mədinəyə keçdi.
İmam Şamil Mədinədə xəstələndi və 1871-ci il fevralın 17-də 74 yaşında vəfat etdi. O, şəhərin məşhur Əl-Baqi qəbiristanlığında dəfn olundu.
İmam Şamilin tarixi sözləri
“Mənim qılıncımdan qorxma, haqqsızlığından qorx!”
– Bu sözlə Şamil ədalətə olan sədaqətini vurğulayırdı.
“Mənim millətim əsir ola bilməz. Dağların övladları yalnız azad doğular və azad yaşayarlar.”
– Qafqaz dağlılarının azadlıq ruhunu ifadə edən məşhur kəlamıdır.
“Bizim üçün iki yol var: ya şəhid olmaq, ya da azad yaşamaq.”
– İmam Şamilin mübarizə fəlsəfəsini izah edən əsas tezislərdən biridir.
“Əgər mən təslim olsam, bilin ki, bu məğlubiyyət deyil – bu, xalqımın qanının daha çox axmaması üçündür.”
– Qunib mühasirəsində dediyi sözlərdən biri kimi tarixə düşüb.
“Qılıncımız düşmənə qarşıdır, amma qəlbimiz Allahın mərhəməti ilə doludur.”
– Onun həm mübariz, həm də dini-ruhani tərəfini əks etdirir.
“Azadlıq – imanın nəfəsidir. İmansız insan yaşaya bilməz, azadlıqsız millət də mövcud ola bilməz.”
– Millət və iman birliyini izah edən dərin məzmunlu fikirlərindəndir.