BAKI,AzerVoice Analitik Təhlil Mərkəzi
Səudiyyə Ərəbistanının bu gün həyata keçirdiyi enerji transformasiyası dünyanın ən mürəkkəb dəyişikliklərindən biridir. Bu mürəkkəblik təkcə texniki və iqtisadi ölçülərlə məhdudlaşmır, söhbət krallığın beynəlxalq sistemdəki geosiyasi rolunun yenidən tərif edilməsindən gedir.
2021-ci ildə Ər-Riyad elektrik enerjisinin yarısını 2030-cu ilə qədər bərpa olunan mənbələrdən istehsal etməyi öhdəsinə götürdü. Bu hədəf onilliklər boyu iqtisadiyyatını və qlobal nüfuzunu neft üzərində quran dövlətin strateji düşüncəsindəki yeni yanaşmanı ifadə edir. Bununla yanaşı, dəyişikliyi yalnız “planetin xilası üçün atılan etik addım” kimi oxumaq sadəlövh yanaşma olardı. Bu qərarın arxasında qlobal enerji keçidinə uyğun şəkildə Səudiyyənin güc arxitekturasını yenidən qurmaq niyyəti dayanır.
Krallıq qlobal miqyasda aşağı karbonlu iqtisadiyyata keçidin sürətləndiyini, neftə tələb davam etsə də, əvvəlki kimi zəmanətli olmadığını görür. Sənayeləşmiş ölkələrin siyasəti, iqlim sazişləri və sıfır emissiya hədəfləri “oyunun qaydalarını dəyişən” amillər kimi çıxış edir.
Neftin ən böyük ixracatçısı və OPEK-in əsas oyunçusu olan Səudiyyə anlayır ki, köhnə modelə sadiq qalmaq həm risklidir, həm də təsir imkanlarını zəiflədir. Buna görə də vəliəhd Məhəmməd bin Salmanın başladığı “Vizyon 2030” ölkə iqtisadiyyatını yenidən qurmağı, gəlir mənbələrini şaxələndirməyi və neftdənkənar nüfuz kanallarını yaratmağı hədəfləyir.
Analitiklərin fikrincə, Səudiyyənin günəş və külək enerjisinə sərmayələri nə ambientalizm jestidir, nə də beynəlxalq təzyiqin nəticəsi. Bu, gələcəyin hansı enerji forması üstün olursa-olsun, krallığın lider statusunu qorumağa hesablanmış ikili strategiyadır.
Bərpa olunan enerji ilə daxili elektrik istehsalı artdıqca, Səudiyyə daha çox neft və qazı ixrac üçün azad edir, bu isə maliyyə gücünü artırır və qlobal bazarlara təsir imkanlarını qoruyur. Bu mənada “yaşıl dönüşüm” neftin əvəzlənməsi deyil, əksinə onun geosiyasi alət kimi gücləndirilməsi üsuludur.
Xüsusilə yaşıl hidrogen layihələrinin genişləndirilməsi və Avropa ilə əməkdaşlıq, Səudiyyənin yeni enerji bazarında lider olmaq istəyini açıq göstərir. Krallıq 2030-cu ilə qədər Avropaya 200 min ton yaşıl hidrogen ixrac etməyi planlaşdırır bu, neftin keçmiş roluna bənzər şəkildə yeni enerjinin əsas təchizatçısına çevrilmək cəhdidir.
Səudiyyə 2030-cu ilə qədər 130 qiqavat bərpa olunan enerji gücü qurmağı planlaşdırır. Uğur əldə edilərsə, bu rəqəm onu dünyanın ən böyük təmiz enerji istehsalçılarından birinə çevirəcək.
Lakin hazırki vəziyyət ambisiyaların geridə qaldığını göstərir. 2023-cü ildə aşağı karbonlu enerjinin ümumi elektrik istehsalındakı payı cəmi 1,4% olub. Bu gecikmə siyasi iradənin yoxluğu ilə deyil, beş onillik boyu neft əsaslı infrastruktura malik bir ölkənin struktur çətinlikləri ilə bağlıdır.
Səudiyyə transformasiyası həm də yeni enerji xəritəsində öz yerini yenidən mühəndislik etmək deməkdir. Avropa ilə hidrogen sahəsində əməkdaşlıq, Asiya ölkələri ilə təmiz enerji ticarəti barədə razılaşmalar, bütün bunlar neft əsrində formalaşmış blokların dəyişəcəyinə işarədir.
OPEK-in gələcəkdə təsirinin azalacağı proqnozlaşdırıldığı şəraitdə Səudiyyə yeni “hidrogen ittifaqları” yaratmağa çalışa bilər. Bu, krallığın yeni enerji sisteminin formalaşmasında passiv iştirakçı deyil, əvvəlcədən oyunu quran qüvvə olmaq istəyini göstərir.
Dəyişimin daxili ölçüsü də az önəmli deyil. Krallıq 2030-cu ilə qədər qeyri-neft ÜDM-ni 50%-ə qaldırmağı hədəfləyir. Bu isə təmiz sənaye sektoru, yaşıl texnologiyalar, hidrogen istehsalı və ixracına böyük sərmayə tələb edir. Bu sahələr təkcə iqtisadi diversifikasiya yaratmır, həm də neft qiymətlərinin dəyişkənliyinə həssaslığı azaldır.
Eyni zamanda, günəş panelləri, hidrogen texnologiyaları və təmiz enerji avadanlıqlarının yerli istehsalı Səudiyyəni regionun yeni sənaye mərkəzinə çevirə bilər. Krallığın Aramco və neft-kimya sənayesində qurduğu dünya səviyyəli infrastrukturlar bu potensialı reallığa çevirmək üçün presedent yaradır.
Səudiyyənin strategiyası ikili modelə əsaslanır:
Dünya sürətlə təmiz enerjiyə keçərsə – krallıq hazır olacaq və liderlik iddiası irəli sürəcək.
Neft hələ onilliklər boyu əsas qlobal enerji mənbəyi olaraq qalarsa – krallıq ənənəvi gücünü qoruyacaq və daxili enerji istehsalını ucuzlaşdırdığı üçün daha çox neft ixrac edə biləcək.
Bu model keçmişin mirasını silmək deyil, gələcəyi təmin etmək məqsədi daşıyır.
Dünyada enerji transformasiyası sürətlənərkən Səudiyyə bu prosesi strateji praqmatizmlə izləyir. Dünya dəyişirsə o da dəyişəcək. Dünya dərhal dəyişmirsə köhnə sistemdə ən güclü oyunçu olaraq qalacaq.
Gələcəkdə səhraların nəhəng günəş panelləri və külək türbinləri ilə dolması Səudiyyə üçün çevreçiliyin simvolu deyil, qlobal gücün yenidən dizaynı olacaq. Ola bilsin ki, neft əsrində olduğu kimi, təmiz enerji əsrində də krallığın mübarizəsi yenə eyni məqsədə yönələcək. Bu qlobal enerji düzənində aparıcı qüvvə olmaqdır.